Κατηγορία: Δ.Ε.Ε
Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων C-463/2012
C-463/12 Προτάσεις Εισαγγελέα). Copydan Bandkopi κατά Nokia Danmark A/S. Βασικά σημεία (ερμηνεία άρθρου 5 Οδηγίας 2001/29/ΕΚ). 1) Eφόσον οι κάρτες μνήμης των κινητών τηλεφώνων δύνανται να χρησιμοποιούνται από τα φυσικά πρόσωπα ως υλικοί φορείς αναπαραγωγής έργων ή άλλου προστατευόμενου η είσπραξη του τέλους ιδιωτικής αντιγραφής επί αυτών είναι κατ’ ορθή ερμηνεία, η οδηγία 2001/29 αντιτίθεται σε κανονιστική ρύθμιση κράτους μέλους η οποία, ενώ προβλέπει την είσπραξη του προοριζόμενου για τη χρηματοδότηση της δίκαιης αποζημιώσεως τέλους ιδιωτικής αντιγραφής επί των αφαιρούμενων υλικών φορέων αναπαραγωγής,όπως οι κάρτες μνήμης των κινητών τηλεφώνων, αποκλείει την είσπραξη του εν λόγω τέλους επί των μη αφαιρούμενων υποθεμάτων που είναι ενσωματωμένα σε συσκευές ή εξοπλισμό ειδικά σχεδιασμένους και πρωτίστως χρησιμοποιούμενους ως υλικούς φορείς αναπαραγωγής για ιδιωτική χρήση, χωρίς η εξαίρεση αυτή να δικαιολογείται αντικειμενικώς.
2) Η οδηγία 2001/29 αντιτίθεται σε κανονιστική ρύθμιση κράτους μέλους προβλέπουσα την είσπραξη του τέλους ιδιωτικής αντιγραφής επί των αναπαραγωγών για ιδιωτική χρήση που πραγματοποιούνται από παράνομες πηγές, καθώς και επί των αναπαραγωγών για ιδιωτική χρήση οι οποίες έχουν επιτραπεί με ειδική άδεια των δικαιούχων και έχουν οδηγήσει, ως εκ τούτου, στην καταβολή αμοιβής ή οιασδήποτε άλλης μορφής δίκαιης αποζημιώσεως.
3) Δεν ασκεί επιρροή επί της εισπράξεως του τέλους ιδιωτικής αντιγραφής η χρήση ή μη αποτελεσματικών τεχνολογικών μέτρων για την προστασία των αρχείων προστατευόμενων έργων.
4) Δύναται κράτος μέλος με κανονιστική του ρύθμιση να προβλέψει είσπραξη τέλους ιδιωτικής αντιγραφής για αναπαραγωγές οι οποίες προκαλούν ασήμαντη μόνο ζημία στους δικαιούχους.
5) Δύναται κράτος μέλος με κανονιστική του ρύθμιση να επιβαρύνει με το τέλος ιδιωτικής αντιγραφής επί των υλικών φορέων αναπαραγωγής τους παραγωγούς και τους εισαγωγείς, εφόσον οι εν λόγω παραγωγοί και οι εισαγωγείς έχουν πράγματι τη δυνατότητα να μετακυλίσουν την επιβάρυνση στους χρήστες οι οποίοι αγοράζουν τους εν λόγω υλικούς φορείς για ιδιωτική αντιγραφή ή εφόσον αυτοί δύνανται να επιτύχουν την επιστροφή του καταβληθέντος τέλους, στην περίπτωση κατά την οποία οι υλικοί αυτοί φορείς αγοράζονται για σκοπούς προδήλως ξένους προς την ιδιωτική αντιγραφή.
Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων C-457/2011
C-457/11 έως C-460/11. VG Wort κατά Kyocera κλπ. Βασικά σημεία (ερμηνεία άρθρου 5 Οδηγίας 2001/29/ΕΚ). 1) Από τις 22 Ιουνίου 2001, ημερομηνία ενάρξεως ισχύος της οδηγίας 2001/29/ΕΚ μέχρι τις 22 Δεκεμβρίου 2002, ημερομηνία λήξεως της προθεσμίας μεταφοράς της οδηγίας αυτής στο εσωτερικό δίκαιο, η εν λόγω οδηγία δεν θίγει τις πράξεις χρησιμοποίησης των έργων και άλλου προστατευόμενου υλικού.
2) Ενδεχόμενη πράξη με την οποία ο δικαιούχος παρέχει άδεια αναπαραγωγής του έργου του ή άλλου προστατευόμενου υλικού ουδεμία επιρροή ασκεί στη δίκαιη αποζημίωση, είτε η εν λόγω αποζημίωση προβλέπεται υποχρεωτικά είτε προαιρετικά, βάσει της εφαρμοστέας διατάξεως της οδηγίας.
3) Η δυνατότητα εφαρμογής τεχνολογικών μέτρων (αρ. 6 οδηγίας 2001/29) δεν μπορεί να καταστήσει ανίσχυρο τον όρο της δίκαιης αποζημιώσεως.
4) Η έννοια της «αναπαραγωγής που πραγματοποιείται με τη χρήση οποιουδήποτε είδους φωτογραφικής τεχνικής ή με οποιαδήποτε άλλη μέθοδο που επιφέρει παρόμοια αποτελέσματα», περιλαμβάνει τις αναπαραγωγές που πραγματοποιούνται με εκτυπωτή και προσωπικό υπολογιστή, όταν αυτές οι δύο συσκευές συνδυάζονται μεταξύ τους. Στην περίπτωση αυτή, νομίμως τα κράτη μέλη θεσπίζουν σύστημα βάσει του οποίου η δίκαιη αποζημίωση
καταβάλλεται από τα πρόσωπα που διαθέτουν μία συσκευή η οποία χρησιμοποιείται κατά μη αυτόνομο τρόπο στην ενιαία διαδικασία αναπαραγωγής σε συγκεκριμένο υπόθεμα του έργου ή άλλου προστατευόμενου υλικού, στον βαθμό που τα εν λόγω πρόσωπα έχουν τη δυνατότητα να μετακυλίσουν το κόστος του τέλους στους πελάτες τους, εξυπακουομένου ότι το συνολικό ποσό της δίκαιης αποζημιώσεως που οφείλεται ως αντιστάθμιση της ζημίας που υπέστη ο δημιουργός λόγω αυτής της ενιαίας διαδικασίας δεν πρέπει να είναι διαφορετικό, κατ’ ουσίαν, από αυτό που ορίσθηκε για την αναπαραγωγή μέσω μίας μόνο συσκευής.
Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων C-117/2013
Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων C-30/2014
Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων C-435/2012
ΔΕΚ C-435/2012
ACI Adam B.V and others v Stiching de Thuiskopie and another. Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως – Hoge Raad der Nederlanden – Κάτω Χώρες – Ερμηνεία του άρθρου 5, παράγραφοι 2 και 5, της οδηγίας 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας (ΕΕ L 167, σ. 10), και του άρθρου 14 της οδηγίας 2004/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας (ΕΕ L 157, σ. 45) – Δικαίωμα αναπαραγωγής – Εξαιρέσεις και περιορισμοί – Επιβολή των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας – Δικαστική δαπάνη – Πεδίο εφαρμογής.
Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων C-355/2012
ΔΕΚ C-355/2012
Nintendo Co., Ltd κ.λπ. κατά PC Box Srl και 9Net Srl. Ερμηνεία του άρθρου 6 της οδηγίας 2001/29/ΕΚ, σε συνδυασμό με την αιτιολογική σκέψη 48 της ίδιας οδηγίας – Έννοια του όρου «τεχνολογικά μέτρα».
Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων C-351/2012
Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Krajský soud v Plzni (Τσεχική Δημοκρατία) στις 24 Ιουλίου 2012 – Ochranný svaz autorský pro práva k dílům hudebním, o.s. (OSA) κατά Léčebné lázně Mariánské Lázně, a.s. Ερμηνεία των άρθρων 3 και 5 της οδηγίας 2001/29/ΕΚ των άρθρων 56, 101 και 102 ΣΛΕΕ και των άρθρων 14 και 16 της οδηγίας 2006/123/ΕΚ – Εξαιρέσεις και περιορισμοί των δικαιωμάτων αναπαραγωγής και παρουσιάσεως – Έργα μεταδιδόμενα μέσω τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών συσκευών εγκατεστημένων σε δωμάτια ασθενών μιας εγκαταστάσεως spa – Άμεσο αποτέλεσμα των διατάξεων της οδηγίας – Εθνική νομοθεσία παρέχουσα στον ενάγοντα αποκλειστικό δικαίωμα συλλογικής διαχειρίσεως των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας στην ημεδαπή.
Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων C-314/2012
ΔΕΚ C-314/2012
UPC Telekabel Wien. Ερμηνεία του άρθρου 3, παράγραφος 2, του άρθρου 5, παράγραφοι 1 και 2, στοιχείο β΄, και του άρθρου 8, παράγραφος 3, της οδηγίας 2001/29/ΕΚ, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας (ΕΕ L 167, σ. 10) – Ιστότοπος στον οποίο είναι δυνατό να γίνει παράνομη μεταφόρτωση ταινιών – Ζήτημα αν ο δικαιούχος του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας επί μίας εξ αυτών των ταινιών μπορεί να ζητήσει από φορέα παροχής προσβάσεως στο Διαδίκτυο να παρεμποδίσει την πρόσβαση των πελατών του στον συγκεκριμένο ιστότοπο – Εκτίμηση του κατά πόσον τέτοια μέτρα αποκλεισμού της προσβάσεως είναι εφικτά και σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας.
Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων C-202/2012
ΔΕΚ C-202/2012
Innoweb. Ερμηνεία του άρθρου 7, παράγραφοι 1 και 5, της οδηγίας 96/9/ΕΚ – Δικαίωμα του κατασκευαστή βάσεως δεδομένων να απαγορεύσει την εξαγωγή και/ή την επαναχρησιμοποίηση ουσιώδους μέρους του περιεχομένου της βάσεως δεδομένων.