Κατηγορία: Πολυμελές Πρωτοδικείο
Πνευματική ιδιοκτησία. Δημιουργία πρωτότυπου προγράμματος Η/Υ και δικαίωμα εμπορικής εκμετάλλευσης αυτού από τον έναν εκ των συνδημιουργών. Παραχώρηση του δικαιώματος αυτού σε ο.ε. στην οποία μετέχει ο συνδημιουργός, με τη διαλυτική αίρεση λύση της εταιρείας αν αυτός προβεί σε καταγγελία της εταιρείας ή αποχώρησης από αυτήν. Αν η εταιρεία εξακολουθήσει να εκμεταλλεύεται αυθαίρετα το πρόγραμμα, προσβάλλονται τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας των δημιουργών και αυτοί ασκούν τις νόμιμες αξιώσεις τους, όπως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. (Παρατηρήσεις Γιάννη Γ. Γεωργόπουλου στα ΧρΙΔ 2015/49). (ΧΡΙΔ 2015/45).
Πνευματική ιδιοκτησία. Προσβολή του ηθικού δικαιώματος δημιουργού επί των οπτικοακουστικών έργων του. Τμηματική χρήση τους από τους τηλεοπτικούς σταθμούς της εναγόμενης με συνέπεια την αλλοίωση του ιστορικού και καλλιτεχνικού μήνυματός τους. Παράλειψη μνείας του ονόματος του δημιουργού τους. Δικαιώματα του δημιουργού επί του έργου του. «Πρώτη μετάδοση» και αναμετάδοση ενός έργου. Έννοιες. Η παράνομη αναπαραγωγή του οπτικοακουστικού έργου συνιστά προσβολή τόσο του συλλογικού έργου, όσο και των επιμέρους συμβολών.
Η αναπαραγωγή επιμέρους συμβολής, η οποία δεν επιδέχεται χωριστής και αυτόνομης εκμετάλλευσης, προσβάλλει το δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας επί του συλλογικού έργου. Μαχητό τεκμήριο του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας επί του οπτικοακουστικού έργου στον σκηνοθέτη. Πρόσωπα, πλην του σκηνοθέτη, των οποίων οι συμβολές έχουν δημιουργικό χαρακτήρα, και κατά κανόνα αποτελούν αυτοτελή έργα υπό την έννοια του άρθρου 2 ν. 2121/1993. Βίαιη διακοπή της δίκης λόγω της διακοπής λειτουργίας ραδιοτηλεοπτικού φορέα. Δέχεται εν μέρει την αγωγή. Διατάσσει την επανάληψη της συζήτησης της αγωγής εναντίον του πρώτου εναγόμενου.
Πνευματική ιδιοκτησία. Αρχιτεκτονικά έργα. Προστασία των μελετών, μακετών και σχεδίων ως δυσδιάστατων έργων και των οικοδομημάτων ως τρισδιάστατων. Προϋποθέσεις. Πρωτοτυπία. Κριτήρια. Εξουσίες δημιουργού. Εξαίρεση μόνο ως προς το περιουσιακό δικαίωμα για χρήση εικόνων με έργα σε δημόσιους χώρους. Τα μη ορατά από δημόσιο χώρο τμήματα του έργου δεν περιλαμβάνονται στα εξαιρούμενα της προστασίας. Ως προς το ηθικό δικαίωμα, δεν πλήττεται η πατρότητα από τη μη αναγραφή της πηγής του δημιουργού, όταν αυτό είναι πρακτικά δυσχερές έως ανέφικτο. Χρήση έργου χωρίς άδεια του δημιουργού για διαφημιστικούς λόγους και χωρίς μνεία του ονόματός του. Ανάλογη αμοιβή και αποκατάσταση της περιουσιακής ζημίας, υπολογιζόμενη στο διπλάσιο αυτής. Ενσταση περί άδειας εκμετάλλευσης.
Έγγραφος τύπος και αντένσταση. Παράγωγα έργα. Φωτογραφίες του κτιρίου. Εναγόμενες εταιρείες με κοινή μετοχική σύνθεση. Παρουσίαση φωτογραφίας του έργου σε συσκευασίες και μεγεθυμένης σε εκθεσιακό περίπτερο εμπορικής έκθεσης χωρίς αναγραφή του δημιουργού. Υπαίτια παραβίαση του ηθικού δικαιώματος του ενάγοντος. Παρουσίαση της πρόσοψης του κτιρίου, που κρίνεται πρωτότυπο έργο και τμημάτων του εσωτερικού του κτιρίου, που όμως στερούνται πρωτοτυπίας, σε διαφημιστική ταινία. Πραγματικά περιστατικά. Επιδικάζει το ποσόν των 2.000,00 €υρώ για την ικανοποίηση της ηθικής βλάβης του ενάγοντος, καθώς και αποζημίωση 14.000,00 €υρώ για την προσβολή του περιουσιακού του δικαιώματος. Δέχεται εν μέρει την αγωγή. (ΧΡΙΔ 2016/59).
Πνευματική ιδιοκτησία. Μεταβίβαση του περιουσιακού δικαιώματος της πνευματικής ιδιοκτησίας. Διάρκεια. Η σχετική πρόβλεψη της διάταξης του άρθ. 15 παρ. 2 του ν. 2121/1993. Προσβολή του δικαιώματος του δημιουργού. Δικαιώματα αυτού. Σε κάθε περίπτωση όταν ο αντισυμβαλλόμενος του δημιουργού μεταβιβάσει σε τρίτο περιουσιακές εξουσίες που δεν του έχουν μεταβιβασθεί από τον δημιουργό και ο τρίτος τις ασκήσει, τότε προσβάλλεται το δικαίωμα του δημιουργού εκ μέρους του αντισυμβαλλομένου του και του συναλλασσόμενου με αυτόν τρίτου. Προσβολή πνευματικής ιδιοκτησίας επί συγγραφικού έργου. Συμπληρωματική ερμηνεία της δικαιοπραξίας. Προϋποθέσεις. Δέχεται εν μέρει την αγωγή. (ΕΦΑΔ 2014/592).
Πνευματική ιδιοκτησία. Βιβλία. Επανέκδοση βιβλίου από άλλο εκδοτικό οίκο, με διαφορετικό εξώφυλλο. Δικαίωμα του δημιουργού να αποφασίσει με ποια μορφή θα γίνει το έργο του πρώτη φορά προσιτό στο κοινό. Προσβολή της ακεραιότητας του έργου και ηθικό δικαίωμα. Η εναγομένη δεν παρενέβη στο ίδιο το έργο της ενάγουσας, που αποτελείται από τα κείμενα της αλλά στον τρόπο παρουσίασης του έργου στο κοινό. Ποιοτικά κριτήρια. Η αλλοιωμένη εκδοχή του παλαιού εξώφυλλου δεν κρίνεται σημαντική, η ενάγουσα δεν εξηγεί τον λόγο που δεν είναι αντιπροσωπευτικές του έργου οι αλλαγές. ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αγωγή. (Σχόλιο Π. Κοριατοπούλου – Αγγέλη, ΝοΒ 2016/57). (ΝΟΒ 2015/54).
Πνευματική ιδιοκτησία. Εκμετάλλευση το περιουσιακού δικαιώματος. Στις σχετικές δικαιοπραξίες εντάσσεται και η σύμβαση έντυπης έκδοσης, που είναι διαρκής με προσωποπαγή χαρακτήρα. Τα άρθρα 32-38 του ν. 2121/1993 για την αμοιβή του δημιουργού έχουν αναγκαστικό χαρακτήρα. Αν πληγεί το κύρος των συμβάσεων που αφορούν το περιουσιακό δικαίωμα του δημιουργού, ο τελευταίος ή ο κληρονόμος του μπορούν να αξιώσουν τα δικαιώματα που τους παρέχει το άρθρο 65 του ν. 2121/1993. (Ε7 2015/143, ΝΟΒ 2014/1634).
ΚΤΕΛ και εισφορά του άρθρου 13 του ν. 2963/2001. Ο ν. 4199/2013 δεν εφαρμόζεται αναδρομικά για το χρονικό διάστημα πριν την 11/10/2013. Επικύρωση άκυρης απόφασης Γ.Σ. ανώνυμης εταιρείας. Για την αναγνώριση της ακυρότητας απαιτείται ειδικό έννομο συμφέρον. Μη κατάθεση αποθεματικού στους ειδικούς λογαριασμούς της ανωτέρω διάταξης κατά διαρκή παράβαση διατάξεων αναγκαστικού δικαίου. Δεν υπόκειται σε προθεσμία η προβολή της ακυρότητας των αποφάσεων των Γ.Σ. Δεν ασκήθηκε καταχρηστικά η αγωγή. Δεν λαμβάνεται υπόψη προσκομιζόμενο φωτοτυπικό αντίγραφο συγγράμματος Καθηγητή Πανεπιστημίου, που αναπαρήχθη κατά παράβαση του ν. 2121/1993. Ακυρη η απόφαση της Γ.Σ. που επιχείρησε την επικύρωση προηγηθεισών άκυρων αποφάσεων, αφού ο ν. 4199/2013 ισχύει για το μέλλον. Δεκτή η αγωγή (Παρατηρήσεις Τριαντάφυλλου Σταυρακίδη στη Δ/νη 2015/233). (Δ/ΝΗ 2015/226).